Ellerini yüzümde gezdir,
sil alnımdan yorgunluğu.
Gözlerimin altından
yaşamak korkusunu al.
Avuçlarından çıkmış bir heykel olsun başım.
Sonra sen de gözlerini kapat,
bırak, ellerin sessizce düşünsün.
Düşüncende yaşamak isterim ben senin:
Bir gün en yalnız saatinde
parmak uçlarından
ve avuçlarından
gelip konuşurum seninle.

- Ahmet Hamdi Tanpınar.