Kadınların duygusal olduğu bir şehir efsanesidir neredeyse ve çoğu kadın bunu bir maharetmiş gibi gösterir. Sanki duygusal olmak namuslu olmaktır bir yerde?

Unutmayın! Kadının duygusal olduğu ilişki biçimleri vardır da bunun erkeklerle bir ilgisi yoktur. Kadının anne çocuk ilişkisindeki duygusallığını hayatın devam etmesi için geliştirilmiş zorunlu bir koruma güdüsü olarak tanımlayabildiğiniz an, kadınlar hakkında başka bir gerçeklikle karşılaşırsınız. Kadınlar mantıklıdır. Akıllıdır. Hesapçıdır. Dikkatlidir. Risk sevmezler.

Bir kadın niye vermez telefon numarasını? Güvensiz deyip işin içinden sıyrılmak mümkün de, gerçekçi midir sahi? Veremez. Verince ne olduğunu görmüştür, A şıkkı. Verince ne hale geldiğini bildiği bir arkadaşı yada arkadaşının arkadaşı vardır, B şıkkı. Risk almaya değmez, C şıkkı. Bu liste uzar gider. Şimdi bu şıkların neresinde duygusallık var? Hiçbir yerinde! Bu durum, bir özgüven sorunundan ziyade hayatta kalmanın ipuçlarını çok erken yaşta öğrenmiş olmakla ilgilidir.

Bir şeyi nasıl ele geçireceğini bilir kadınlar. Bunun için donatılmışlardır neredeyse. Bunun için ne gerekiyorsa yaparlar ama risk almazlar! Hayatta kalmak için başka çareleri de yoktur. Manyağın tekine çatmaktan korkarlar. Kurulu düzenlerinin bozulmasından korkarlar. Bir çocuğa içi bile gitse ne telefonunu ne de kendini vermemesinin verememesinin sebebi budur. Bir kadın doğal kalkanı indirdiğinde biter! Bunu herkes bilir. Bir insan hem bu kadar hesapçı hem bu kadar duygusal olamaz.

-Alıntıdır-