Sen beni fiziki olarak çok küçük terk ettin aslında. Ben bugün seni içimden öyle büyük terk ettim ki bilsen kendi varlığını sorgulardın.
Seni, sevmediğin Ahmet abimle uğurluyorum. Şarkısını söylediğim kaydı dinletirken sadece tahammül etmiştin.
İşte ben de senin hayatındaki o Ahmet Kaya şarkısıydım. Sen beni dinlemeyi, sevmeyi ve bana alışmayı hiç denemedin..
Bu şarkıda hiç kimsemsin diyor ya.. oradaki iyelik ekini bile hak etmiyorsun.
Senden, sana gönderdiğim sevgi enerjisini sevgiyle aldım. Yine de kötülüğünü istemem. Zaten gördüm ki artık iyisin. Sen bensiz hep iyisin. Benimle çok iyi olmanın değerini bilmemek senin sorunundu.
Hoşçakal hiçbirşeyim.
Quid ad aeternum?