TrendForum.Net - Depremin izleri

[Only registered and activated users can see links. Click Here To Register...]

Merhaba arkadaşlar. Duygu ben. Aslen Gaziantepliyim ama Hatay'da yaşıyorum. Depreme de Hatay'da yakalandım.
Hatta depremden kısa zaman sonra neler hissettiğimi şu başlıkta paylaşmıştım okumayanlar için;
https://www.trendforum.net/alistair/...html#post72823

Depremzede olmayanlar için, 1 ay sonra hayat tamamen normale dönmüştü. Ama bizler, hâlâ artçı sarsıntı oldukça korkuyorduk.
Her an tetikte. Her an çantasını kapıp kaçacak bir modda yaşıyorduk.

Hayat daha da normalleştiğinde okulum açıldı. Bilecik'e dönünce geçer sanmıştım.

Ancak bu kez insanlar neler olduğunu soruyordu.
Anlattıkça rahatlamak şöyle bir kenara dursun daha da kötü oluyordum.
Rüyamda kaç kez deprem olduğunu gördüm sayamadım.

Bir yerden sonra, buruk bir gülümseme ile geçiştirip konuşmayalim bu konuyu beni üzüyor diye geçiştirmeye başladım.

Daha sonra normalde böcek, fare, kertenkele gibi hayvanlardan deli gibi korkan ben; bir gün kocaman bir böcekle karşılaştım. Öldürmesem olmazdı o an. En azından tutup atabilirdim tiksinmeyen biri olsam.

Eski ben olsa çığlık basardı.
Ben, hiç düşünmeden öldürdüm o böceği. Hiçbir korku hissim olmadan.

Sonra sorguladım kendimi. Neden artık korkmuyorum diye.
Aklıma geldi..Konteynerda fare ile göz göze geldiğim bilmem kaç sabah.
Konteynerın dibindeki boşluklardan girmeye çalışırken çıkan tıkır tıkır sesler..

İnsan çok çok kötü şartlarda yaşayınca, ve büyük bir korku sonrası kefeni yırtınca kılıç gömmüşcesine cesur oluyormuş.

Ben eskiden korku filmi de zor izlerdim. Şimdi izleyebiliyorum.
Tabi her ihtimale karşı rüyama vs girer diye izlememeye gayret ediyorum.

Kötü bir deneyim yaşadım. Büyük acılardan geçtim..büyük kayıplar verdim.

Ama daha güçlü biri oldum.
Evet bazen fazla kırılgan ve duygusalim.

Belki de yazarken bu yanlarimi rahatça gösterebildiğim için bilhassa burada yazmayı seviyorum.

Arada sırada benim de güçsüz olmaya hakkım var değil mi ama..

Ya sözün özü, küçük acıları es geçin.
Aşk acısıymış, kilo problemiymiş.
Çoğu şey inanın aşılabilir.
Ama bu travma.. benden çok şey aldığı gibi çok şey de kazandırdı.

Deli doluydum hep biraz olgunlaştırdı bile beni..sakinleştim..

Aranızda depremzede varsa, sizlere de geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. Ve kayiplariniz için sabırlar diliyorum.

~