Viginti Tres

**Stjerneklart** · 14 Mayıs 2023, 04:26

[Sadece kayıtlı ve aktif kullanıcılar bağlantıları görebilir. ]

Az önce yaşım 23 oldu.
Hayatımda ilk kez sayıların ağırlığı altında ezildiğimi hissediyorum. Altı üstü 2 onluk, 3 birlik oysa. Ne kadar hükmedebilir ki gerçekliğe? Mavi gezegende 8401 gün eskitmiş bi' milenyum kızıyım. Paralel evrende ise saymayı bırakalı çok oldu... Sanrısal hologramların bezirganlara satıldığı bi' yaş bu benim için. Çok şey olmak ama hiç şey kalmak. Böyle konuşunca anlamsız geliyor değil mi? Anlaşılmayı umarak yazmadım ki zaten hiçbir zaman. Volaris, hayallerimin 21'de asılı kaldığını söyledi. Kısacık ömründe gökyüzünü dolaşmak için kıvranan bi' kelebek olduğumu da söyledi... Kanatlarım boyalı ve eksikmiş. Fakat uçma arzum durdurulamaz derecede derin. Belki de bu derinliğin hatrına, eksilen her yılda biraz daha gelişiyorum ve değişiyorum.
Bu arada gitgide büyüyor galaksimiz, farkında mısın Roz? Yalnız o büyüdükçe ben biraz daha kayboluyorum bu kervanda. Kayboldukça daha da küçülüyorum sonsuzluk kuytusunda. Eve dönmek için kaç kez kaybolmalıyız peki, inan bilmiyorum.
Kayıp galaksiler kervanının rezerve edilmiş gencecik bi' ihtiyarıyım, özeti bu olurdu sanırım bunca gizli yüklemsizliğin. Paralel evrenin Mona'sı. Mavi gezegenin Elif'i. Var mı ötesi? Belki de asıl soru, kalan zamanların ardında beni nelerin beklediğidir...
Neyse Roz. Ay'a bakmalıyım, konuşulacak çok şey birikti. Belki yıldızlar ve volaris de misafir olur sohbetimize. Hoşlanmıyorum zaten doğum günlerinden. Anlamsız geliyor tüm tebrikler, düzenli olarak kendini kandırma itiyadını ifade ediyor benim için. Kaldı ki bi' anneler gününde, birine külfetli bi' hediye olarak doğmuşsanız şayet, doğum günleri gerçekten pek de güzel değildir...
Bana şöyle puding kokulu, bulutları vanilyalı, dört köşesi kedi cenneti, ormanı mavi, yıldızları derin ve eşsiz, denizi rüyaların aynası, sınırsız teleskobun olduğu ve doğanın parayla ölçülmediği bi' evren gerek. Varsa eğer böyle bi' planet, minicik bi' köşesinde kıvrılıp uyuyabilmek, yaşamı bi' parça sessize almak mümkün müdür acaba?
Bana rağmen, yıldızların altında göğe sarılıyorum, selam veriyorum Ay'ın sarsılmaz ufkuna! Ve peşi sıra gelen gündüzün ışığında, Güneş'in saltanatı hüküm sürerken tepemizde, güzellikler getirir misin bana 23? Seni tebrik veya kutlu ilan etmiyorum. Yalnızca; masum, katıksız, biraz da çocuksu ve yalın bi' tebessümle merhaba demeye çalışıyorum,
hepsi bu...

Mayıs'a taze çiçekler ekmeliyiz.
Umutla ve aşkla volaris.
Aynadaki aksimle yıldızların
altında buluşmalıyız bu bahar.
Zamanın mahzeninde esir kalmak yok.
Ay ışığında şarkılar söyleyerek,
rahiyalara ve ateş böceklerine
anlatılacak düşler biriktirmek var...

(Viginti Tres/Yıldız Bahçesi)

14.05.23

---

( ? - ∞ )
Elif noktalanacak,
mektup bitecek...

---

"Mektubunuz bitmeden yaşayın bu hayatı,
güzel yaşayın üstelik..."

14 Mayıs 2023, 04:26	#1
Çevrimiçi Stjerneklart ✈︎	Viginti Tres Viginti Tres Www.TrendForum.Net [Sadece kayıtlı ve aktif kullanıcılar bağlantıları görebilir. ] Az önce yaşım 23 oldu. Hayatımda ilk kez sayıların ağırlığı altında ezildiğimi hissediyorum. Altı üstü 2 onluk, 3 birlik oysa. Ne kadar hükmedebilir ki gerçekliğe? Mavi gezegende 8401 gün eskitmiş bi' milenyum kızıyım. Paralel evrende ise saymayı bırakalı çok oldu... Sanrısal hologramların bezirganlara satıldığı bi' yaş bu benim için. Çok şey olmak ama hiç şey kalmak. Böyle konuşunca anlamsız geliyor değil mi? Anlaşılmayı umarak yazmadım ki zaten hiçbir zaman. Volaris, hayallerimin 21'de asılı kaldığını söyledi. Kısacık ömründe gökyüzünü dolaşmak için kıvranan bi' kelebek olduğumu da söyledi... Kanatlarım boyalı ve eksikmiş. Fakat uçma arzum durdurulamaz derecede derin. Belki de bu derinliğin hatrına, eksilen her yılda biraz daha gelişiyorum ve değişiyorum. Bu arada gitgide büyüyor galaksimiz, farkında mısın Roz? Yalnız o büyüdükçe ben biraz daha kayboluyorum bu kervanda. Kayboldukça daha da küçülüyorum sonsuzluk kuytusunda. Eve dönmek için kaç kez kaybolmalıyız peki, inan bilmiyorum. Kayıp galaksiler kervanının rezerve edilmiş gencecik bi' ihtiyarıyım, özeti bu olurdu sanırım bunca gizli yüklemsizliğin. Paralel evrenin Mona'sı. Mavi gezegenin Elif'i. Var mı ötesi? Belki de asıl soru, kalan zamanların ardında beni nelerin beklediğidir... Neyse Roz. Ay'a bakmalıyım, konuşulacak çok şey birikti. Belki yıldızlar ve volaris de misafir olur sohbetimize. Hoşlanmıyorum zaten doğum günlerinden. Anlamsız geliyor tüm tebrikler, düzenli olarak kendini kandırma itiyadını ifade ediyor benim için. Kaldı ki bi' anneler gününde, birine külfetli bi' hediye olarak doğmuşsanız şayet, doğum günleri gerçekten pek de güzel değildir... Bana şöyle puding kokulu, bulutları vanilyalı, dört köşesi kedi cenneti, ormanı mavi, yıldızları derin ve eşsiz, denizi rüyaların aynası, sınırsız teleskobun olduğu ve doğanın parayla ölçülmediği bi' evren gerek. Varsa eğer böyle bi' planet, minicik bi' köşesinde kıvrılıp uyuyabilmek, yaşamı bi' parça sessize almak mümkün müdür acaba? Bana rağmen, yıldızların altında göğe sarılıyorum, selam veriyorum Ay'ın sarsılmaz ufkuna! Ve peşi sıra gelen gündüzün ışığında, Güneş'in saltanatı hüküm sürerken tepemizde, güzellikler getirir misin bana 23? Seni tebrik veya kutlu ilan etmiyorum. Yalnızca; masum, katıksız, biraz da çocuksu ve yalın bi' tebessümle merhaba demeye çalışıyorum, hepsi bu... Mayıs'a taze çiçekler ekmeliyiz. Umutla ve aşkla volaris. Aynadaki aksimle yıldızların altında buluşmalıyız bu bahar. Zamanın mahzeninde esir kalmak yok. Ay ışığında şarkılar söyleyerek, rahiyalara ve ateş böceklerine anlatılacak düşler biriktirmek var... (Viginti Tres/Yıldız Bahçesi) 14.05.23 --- ( ? - ∞ ) Elif noktalanacak, mektup bitecek... --- "Mektubunuz bitmeden yaşayın bu hayatı, güzel yaşayın üstelik..." Beatrice, gupse, ihaveanidea ve 2 kişi daha bunu beğendi. __________________ Ars longa, vita brevis.

Şu anda bu makaleyi görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 konuk)