Mitolojik Hikaye : güneşin tanrısı apollon ve sarı saçlı clytie’nin aşkı

ayçiçeği diyoruz ama aşk çiçeği olmalıymış adı. hani derler ya "eden bulur, inleyen ölür". hani biri daha çok sever ya öyle işte ayçiçeğinin aşkı. güneşin tanrısı apollon ve sarı saçlı clytie’nin aşkı anlatılır bu sevdada.

clytie öyle aşıkmış ki apollon’a onu izlerken kör olmaktan korkmadan gözlerini diker bakarmış gökyüzüne. apollon’a seslenmiş bir gün clytie. aşkını anlatmış ve ne pahasına olursa olsun kendisini güneş ışığıyla yaksa da kavrulsa da aşkından vazgeçmeyeceğini haykırmış apollon’a. ama apollon gülmüş, alay etmiş, önemsememiş clytie’yi.
clytie üzüntüsünden dağ, tepe gezerek apollon’un gökyüzünde yüzünü göstermesini beklemiş, yaşama küsmüş. yememiş içmemiş günler boyunca, gözyaşları ve çiğ taneleri ile beslenmiş hep. zayıflamış ve en sonunda bitkin düşmüş. artık güneşe bakarken başı dönüyor, gözleri kararıyormuş güneşin kavurucu ışıklarından. ve clytie bir gün göçüp gitmiş bu dünyadan, ama bu aşk acısı hiç göçmemiş.

apollon clytie’nin cansız bedenini görünce çok üzülmüş, kahrolmuş. ve zeus’a yalvararak, clytie’nin tekrar hayata dönmesini istemiş. zeus da dayanamamış apollon'un kahrına, acısına. bu isteği yerine getirerek, boyu onun gibi uzun, saçları onun gibi sarı bir çiçeğe dönüştürmüş clytie’yi. clytie’nin bacakları birden toprağın derinliklerine gömülmeye başlamış. bacakları ve bedeni incelerek yeşilimsi bir renk almış. güzel yüzü bir çiçeğe; altın saçları, taç yapraklara dönüşmüş. ve artık clytie ayçiçeğiymiş.

işte o gün bugündür ayçiçekleri, sabahtan akşama kadar güneşi takip ederler, gün batınca, boynunu hüzünlü bir biçimde eğerek, tekrar güneşin doğmasını beklerlermiş, sadece sevdiğini yeniden görebilmek için...