Çevrimdışı

Bazen düşünürdüm hayat ölüm ve yaşam arasında ince bir çizgi diye. Fakat çok da derinlemesine düşünmezdim, (azizim işte insan burada deliriyor), doğru olduğunu bildiğim somut bir durum olarak gözümün önünde kalıyordu sadece. Kısa süre içerisinde ölüm eşiğine gelen babamı kaybetme korkusu bir hayli sarstı beni. Çaresizce sadece beklemenin ne kadar kötü olduğunu, "sevdiklerinizin değerini hayatta iken bilin" cümlesinin ne kadar değerli olduğunu iliklerime kadar hissetim. Ve uzunca bir zamandan sonra gözümden gelen yaşlarla büsbütün bu duygulara teslim olduğumu gördüm. Neyse ki atlattı ve şimdi yanımızda.. Allah bütün hastanedeki insanların yardımcısı olsun, şifa versin. Gerçekten zor.