Çevrimdışı

6 Şubat depremini yaşamış biri olarak; o korkuyu iliklerime kadar hissettim. Tarif edemiyorum. Ne desem az ve yetersiz kalıyor. O an tek düşündüğüm Annemi sağ salim güvenli bir yere çıkarabilmekti. Üçüncü kattaydık. 10-15 saniye içinde çıkabilecekken Annemi önüme alıp merdiven de olan bir yarıktan daha sağlam olan yan binaya geçip durmasını bekledik ama sanki durmayacak gibiydi. Sağdan soldan düşen tuğlalar, yıkılan balkonlar.. gözlermin önünden hiç gitmiyor..

İstanbul'a iki defa gittim ve Allah korusun olası bir depremi düşünemiyorum. Hem deprem anı olacaklar bi de deprem sonrası kurtulanların açlık, susuzluk.. bu tarafını da düşünen kesim az. Arkadaşlar ben yağmalayan insanları asla desteklemem, hırsızlık çok kötü bir şey. Ama burada gördüklerimi anlatayayım. Deprem den 2-3 gün sonrası.. insanlar yiyecek içecek bir şey bulamıyor. Yardım yok her taraf can pazarı. Sürekli artçılar devam ediyor. Kiminin yaşlısı, çocuğu, hastası.. insanlar bitkin düşüyor ve mecburen sağlam kalan market, eczane her yeri yağmalıyorlar. Survivor'ın gerçeğini yaşıyorsunuz. Banyo yok, pislik içindesiniz, WC yok sağa sola tuvaletlerini yapıyor insanlar.

Biz depremden bir hafta sonra akrabamızdan ödünç aldığımız öğrenci servisi arabayla Hatay'dan Ankara'ya gittik. 20 kişiydik. Genci yaşlısı çocuğu.. alabildiğimizi aldık yanımıza. Ve gittiğimiz araç normal şehiriçi bindiğiniz dolmuşlar varya Peugeot marka 2009 model J10. Yakıt yok, istasyonlar yakıt vermiyor. Dubai'de çalışan kardeşim Adana'da olan bir akrabamıza para gönderdi. Araç kiralayıp, bagajı bidonlarla mazot doldurup Hatay girişine geldi de öyle yakıt alabildik. İlçemizden Hatay girişine yetişmemiz 9-10 saat sürdü. Polis yok, jandarma yok. Akşamüstü geldiler ama nerdeyse iş işten geçmişti. Yollat gidii dönüş birbirine karıştı. Gidiş -dönüş yolları tersine akmaya başladı. Kafa kafaya gelenler, kornalar.. yollar delik deşik, köprüler delik deşik. Acıtasyon değil abicim felaketi yaşadık. Ben Ankara'ya eski püskü bir ayakkabıyla gittim. Enkazlardan sağa sola dağılmış eşyalardan işte. Şebeke yok, internet yok, elektrik yok, su yok, yemek yok. Aracımız eski ve sürekli arıza veriyordu. Ulan ne günlerdi arkadaş.

Yani demem o ki; Allah düşmanıma bile yaşatmasın. O deprem ve deprem sonrası devam eden felaket.. İstanbul'da olası bi deprem ülkenin kaosa sürüklenmesi demektir. Acilen önlemlerin alınması gerek. Acilen riskli bölgelerin kentsel dönüşüme girmesi ve faaliyete başlamaları gerek.

__________________
- Rotasız adımlarıma eşlik eder sisli yollar..