14 Mayıs 2025, 17:45
|
#32
|
Çevrimiçi
|
Yanıt: Astrea’nın gözyaşları düşer: Papatyalar açar

Pencereye dokundum, soğuktu — sanki biri beni anlıyormuş gibi.
Bir kelime istedim, içime sığacak bir ses, gelmedi.
Çay soğudu, defterin kenarı kıvrıldı, ama kimse fark etmedi beni.
Kalabalığın ortasında değil, kendi içimde kayboldum.
Yalnızlık değil bu, daha çok unutulmuş bir ismin sessiz çırpınışı.
__________________
°
İmzalardaki bağlantıları veya görselleri görüntülemek için gönderi sayınızın 10 veya daha fazla olması gerekir.
Sağ yanımda davam, sol yanım da rap var...
|
|
|