Çevrimdışı

Sevgili günlükcüm,

İçimde öyle birsey var ki son bir haftadır yaşanılan durumlar ,yaşanılan felaketler ,yaşanılan hüzün, yaşanılan mutsuzluk ,yaşanılan umutsuz bir çare gibi hal almışlığın pençesi gibiyim.

06.02.2023 tarihinin en acı olayını kalbim sıkışarak suskunluğuma vuruyorum , bunu unutmayacağız..

İçimden hicbirsey yapmak istemsizliğini yaşıyorum.
Duygularımı tercüman edecek biri lazım ben bunun üstesinden gelemiyorum halen üzgünüm halen kötü bir his ile yaşıyorum..
Aklıma korkularımın aşamayacağının tarifini yaşıyorum..
Üzerimdeki kırgınlığı atlatamıyorum..
Etrafımdaki insanlar "nasılsın?" Sorusuna bile klasikleşmiş cevabı iyiyim desemde aslında hiç iyi olmadığımı kendime söylüyorum..

Bugünün tarihi çok anlamlı ve bu tarihte bu yıl içimizde anlamsız mana oluşunu yaşadık!

Savrulduk ülkece!

"Yaradanım sen büyüksün, senden gelen herseye razıyız , sende bizlerden razı ol.
Bu zor günlerimizin, acılarımızın ilacı sensin bunu da biliyoruz..
Kaldıramayacağımız hiç bir kötü olayi bizlere hafifle atlatacağımız sıkıntılar ver ki verdiğimiz mücadele icerisinde sabretmesini yüreğimizce kaldırma imkanı ver ..
Her gelecek musibetin , bizlerin sabrıyla şükürler ederek isyan etmemizi engelleyecek durumlar yaşat!
Bizleri daha beterinden koru, hayırlı ölümler nasip eyle " (amin)

İçim acıyor, içim kanıyor, bu durumu nasıl beynimden atlatacağımı bilmiyorum , etkilenip ,düşüncelerimi yoran tarafındayım..

Aslında ben hiç iyi değilim bu şekilde olmama rağmen her nefese şükür diyerek günü bu şekilde kapatıyorum.

__________________

Kırk yılda bir gibisin...