• Bu yaşıma kadar mevcudiyetinden bile haberim olmayan insanı vücudu birdenbire benim için nasıl bir ihtiyaç olabilirdi? Fakat hep böyle değil midir ? Birçok şeylere ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra keşfetmez miyiz?
  
  
• Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
  
  
• Halbuki en çok okuduğum bir kitabın, en çok okuduğum bir satırı bile bana bazen başka şeyler söyleyebilir…
  
  
• Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
  
  
• Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum.
  
  
• Yalnız bir şeye kızıyorum kardeşim: Bari bu hiçliği düşünemeyecek kadar aptal olsaydım. Kendimi bir şey zannedebilseydim. İnansaydım.
  
  
• Ve çok geçten daha kötüsü yoktur hayatta…
  
  
• Acılar kalbimi nasırlaştırdı ve kalbim, her zaman üzerine basılan bir nasır gibi sızlıyor. Yalnız ben artık bağırmıyorum, bağıramıyorum.
  
  
• İyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil, kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir.
  
  
• Anadolu’da işsizliğin doğurduğu yegane iş dedikodudur.
  
  
• Yerinde bir cevap, keskin bir nükte bütün hakikatlere bedeldi.
  
  
• Bu ölü toprakların üstünde hiçbir şey ölmek ve öldürmek kadar kolay değildir.
  
  
• Sonra bu garip ağaçlar bana daima hasretini çektiğim uzak memleketleri hatırlatır…
  
  
• İlkbahar gibi bir mevsimi olan bu dünya, üzerinde yaşanmaya değer… Ne olursa olsun…