Matt Ryan: Mezarlıktan NBA Finallerine Uzanan Virajlı Yol

**KoJiRo** · 06 Haziran 2022, 13:18

Eurohoops Çeviri, Boston Celtics bençinin neşeli isimlerinden Matt Ryan’ın hikayesini dilimize aktarıyor.

by Jay King / Çeviri: Bilal Baran Yardımcı / [Sadece kayıtlı ve aktif kullanıcılar bağlantıları görebilir. ]

Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.

Bu yazı 2 Haziran 2022 tarihinde The Athletic‘te yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.

Celtics Jayson Tatum’ın playoff’un ilk maçında attığı son saniye basketini kutlarken hiç umulmadık bir takım arkadaşı göze çarpıyordu.

Yeşil-Beyaz giyinen Boston oyuncularının arasında Matt Ryan, siyah kapşonlusu ve pantolonuyla ayrışıyordu. Çift yönlü kontratla takıma dahil olan Ryan, playofflar’da bu sebepten dolayı oynayamasa da yaşanan deneyimin her anına şahit olma hakkına sahipti. Onun için Tatum’ın Nets‘e attığı son saniye basketi, bir doğum günü sürprizi olmuştu.

32 dişi ile gülen Ryan, Tatum’a sarıldı ve onu havaya kaldırıp yere indirdi. Sonrasında arkadaşları Tatum’a nasıl bu kadar çabuk ulaştığını sorduğunda Ryan, başlangıç pozisyonundan yararlandığını söyledi. Maçın son pozisyonunu baseline’ın sağ kenarından izleyen Ryan, Tatum’a ulaşmak için en direkt rotaya sahip isimdi.

Ryan için orada, TD Garden’da, Celticsli takım arkadaşlarıyla bulunmak bile harikaydı.

Takım, Ryan’ın 1 yıl önce çalıştığı mezarlıktan 200 mil uzakta oynuyordu maçlarını.

5 yıllık süreçte 3 farklı kolejde okuyan ve bu süreçte 7.9 sayı ortalaması tutturan Ryan, en garip şampiyonluk yüzüklerinden birine doğru yol alıyor. Kontrat durumu maçlarda oynamasına izin vermese de Ryan’ın dışarıdan gözüktüğü gibi Boston’daki en mutlu adam olmak için birçok sebebi var. Basketbol kariyerinin ilk yılı, onu mezarlıktan NBA Finalleri’ne taşıdı.

“Kendi hikayem gibi bir hikaye duymadım.” diyor Ryan. “Aklım almıyor. Bunları yaşadığıma inanamıyorum ancak yaşadım.”

Mezarlıkta çalışmanın en zor kısmı havanın soğukluydu.

Ryan, St. Joseph’in mezarlığında çalışmaya başladığında hava buz gibiydi. İşe başladığı 2021 Mart ayında Ryan, sabah 7’de işte olmak için evinden 40 dakika önceden çıkmak zorundaydı. İlk birkaç haftasında mezarlıkta Noel’den biriken karları temizliyordu.

“8 kat giyiniyordum.” diyor Ryan.

Hava sıcakladıkça Ryan’ın görevleri de değişti. Çimenleri biçti. Yaprakları temizledi, belli bölgelere tohum ekti ve mezarların yanına taze topraklar götürdü. Ryan’ın patronu Frank Dietrich, 2 metre boyundaki yeni çalışanını kullanmanın yollarını buldu.

“Boyu kesinlikle çok iyi geldi.” diyor Dietrich. “Bazen yerden çok yüksekte olan dallar oluyordu ve hemen Ryan’ı çağırıyorduk. Burada çalışan bazı insanlar kısa, gerçekten çok kısa.”

Ryan, kolejden sonra masabaşı bir işi kovalayabilirdi. New York’ta bağlantıları ve Vanderbilt’ten ekonomi diploması vardı. O sadece profesyonel basketbol kariyeri hayalinden vazgeçmek istememişti. Yine de paraya ihtiyacı vardı. Dietrich, Ryan’a basketbolla ilgili herhangi bir fırsat çıktığında mesaiden gidebilmesi açısından özgürlük tanımıştı. Bazı geceler mezarlıktan ayrıldıktan sonra ekstra para kazanabilmek için DoorDash ve UberEats’te de çalıştı. Aynı zamanda halk düzeyinde bir basketbol takımının koçluğunu yaptı.

“Üniversiteden yeni mezun olmuştum, hiçbir şeyim yoktu.” diyor Ryan.

Pandemi yüzünden hayatın durması, Ryan’ın seçeneklerini de azaltmıştı. Birçok NBA takımıyla deneme çalışmasına çıkmayı düşünürken bu eşsiz durum, bütün hepsini sildi. NBA, Ryan gibi oyuncular için kendilerini gösterme fırsatı olan Yaz Ligi’ni de iptal etti. 2020 Mart ayında dünya durduğunda Ryan, Tennesse’de okulunu bitiriyordu.

“Antrenman salonumuz kapatılmıştı. Ben ne mi yaptım? Walmart’a gittim. Pota satın aldım ve onu apartmanımın park yerine kurdum, orada 2 ay geçirdim.” diyor Ryan.

Ryan her ne kadar profesyonel basketbolcu olmayı çok istese de yaşanan bu ulusal kriz, bu durumun hemen olmasını engellemişti. G Leage, ESPN’in Bay Lake’teki spor kompleksinde kısaltılmış bir sezon düzenledi ancak 15.4 sayı ortalaması tutturduğu son üniversite yılı, Ryan’ın davet edilmesini sağlayamamıştı.

“Oraya girebilmem imkansızdı.” diyor Ryan.

Böylece Ryan beklemeye başladı. Garip başlayan basketbol kariyeri, gelecek basketbol kariyeri hakkında da ipuçları verecekti. Onun için hiçbir şey kolay olmadı. Notre Dame’da umut verici bir ilk sene geçirdikten sonra 2. senesinde dakikaları kesildi. Oradaki koçu Mike Brey ile hala konuştuğunu söylese de Ryan, NBA’e girebilmek için olan şansını arttıracağını düşünerek Notre Dame’dan ayrılmaya karar verdi. Vanderbilt’te transfer kuralları gereği 1 yıl kenarda oturduktan sonra ikinci senesinde Aaron Nesmith’in yanında 8.1 sayı ortalaması tutturdu. O sezondan sonra okul, koç Bryce Drew’i kovdu.

“Bir daha transfer olmam gerektiğini düşündüm. Bunu istemiyordum ancak önüme sunulan durum buydu. Ben de sonrasında Wisconsin yerine Chattanooga’yı seçtim.” diyor Ryan.

Ryan, Chattanooga’daki tek senesinde sayı ortalamasını ikiye katladı. 33 maçta 88 üçlük isabeti buldu, bazı yetenek avcıları onun fiziği ve şutunu beğenmişti. Yine de NBA radarından çok uzaktaydı. Sam Vecenie’nin 2020 Draftının en potansiyelli 100 oyuncusu listesinde yer almadı. Ryan’ın kariyeri, yurtdışında başlayacak gibiydi.

Tabii ki de pandeminin hedeflerine olan etkisini beklemiyordu. Ulaşmak istediği kariyer ertelenince Ryan, hazır olmak için kendi kendine çalışmaya devam etti. Dietrich, Ryan’ın her gün mezarlığa spor çantası ile geldiğini söylüyor. Bütün gün çalıştıktan sonra Ryan, yerel bir spor salonunda antrenman yapıyordu. Kendi söylediğine göre her gün 4 saat.

“O zamanlar çok zordu. Ne zaman tekrar oynayacağımı bilmeden spor salonuna gitmek çok zordu.” diyor Ryan.

Şut yeteneği, Ryan’ın kendisine olan inancını kaybetmesini engelliyordu.

Bir şansı olduğunu düşünüyordu.

Ekstra motivasyon olması için Brad Stevens’ın kenarda oturup onu izlediğini hayal ediyordu. Herhangi bir koç ya da menajerin değil, eninde sonunda patronu olacak kişinin.

“Oydu. Son yılların en öne çıkan koçlarından biriydi. En etkileyici basketbol akıllarından birine sahipti. Büyürken de hep Celtics’in bir parçası olmayı istemiştim. New York’lu olsam da Celtics’te beni çeken bir şey vardı. O zamanlar Stevens, Celtics’in koçuydu, şimdi genel menajeri. Eğer her gün spor salonunda mücadele etmek için ekstra motivasyona ihtiyaç duyuyorsam Brad Stevens’ı da orada hayal ediyordum. Gittikçe geliştim çünkü çok çalıştım. Fırsat geldiğinde de bundan dolayı hazırdım.” diyor Ryan.

Barclays Center’daki Celtics soyunma odasının yakınlarında Jason Terry, Ryan’a seslendi.

“Matty Ice!” diye bağırdı Ryan’ın o sezonun başında G League’teki koçu Terry.

Celtics, ilk turda Kevin Durant ve Brooklyn Nets’i süpürmüştü. Ryan, Terry’e sarılırken Celtics’in Doğu Konferansı’ndan çıkmak için 2 seri daha kazanması gerekiyordu. Yine de Terry, geleceği görebiliyordu.

“Finallere gideceksiniz. Keyfini çıkar.” dedi Terry.

Ryan’ın Celtics’in yolcuğundan minnettar olduğuna dair bir şüphe yok. Her maçtaki hareketlerinden belli. Takımın enerji verici isimlerinden biri olması kısa sürmüştü. Oynayamayacağını bile bile takım arkadaşlarına o coşkuyu yansıtmak istiyordu. Normal kıyafetlerle orada bulunsa bile maç öncesi şut antrenmanlarında Marcus Smart’ın şutlarına el gösteriyor, ona maçtaymış hissini yaşatıyordu. Maçtan önceki kadro tanıtımlarında Jaylen Brown’ın ismi okunduktan sonra karnına hafif bir şekilde vuruyor ve “Hadi!” diye bağırıyordu. Ryan, Celtics oyuncularının daha fazla alevlenmesi için her şeyi yapıyordu.

“Aksi halde sadece orada durur, ısınma hareketleri yapar ve hiçbir etkim olmazdı. Ben de ‘Yardım edebilecek bir yol bulmalıyım’ dedim. Her gün çok sıkı çalışıyoruz. Maç saati geldiğinde orada -amigo grubu gibi demek istemiyorum ama- sahaya çıkan takım arkadaşlarımıza olabildiğince enerji ve pozitiflik aktarmaya çalışıyoruz.” diyor Ryan.

Büyük anlardan sonra, Tatum’ın maç kazandıran basketi gibi, Ryan herkesten fazla coşkulu oluyor. Ufak şeylerden mutluluk da çıkarabiliyor: Uçak yolculuklarındaki UNO oyunları, takım arkadaşlarıyla akşam yemeği, lüks takım otellerinde geçirilen zamanlar… Playoff fikstürü Ryan’ın takım arkadaşlarının yorucu antrenmanları nasıl yaptığını görmesini engellese de Ryan; Tatum’ın, Brown’ın, Smart’ın ve Horford’ın sezon arasında neler yapacağını görmek için istekli. Aynı zamanda bu süreçte Ryan, hepsinin her gün nasıl tamamen işlerine odaklı olduğunu görme fırsatı da yakalıyor.

“İşin mental tarafı yönünde bana en çok şey katan olay, maç tekrarlarını izlerken onların birbirlerine nasıl bağlı olduğunu görmek oldu. Maç içinde Al’ın konuşmaları da önemli yer tutuyor. Biz ya da rakip takım bir seri yapıyor diyelim, o her zaman ‘Arkadaşlar, mücadeleye devam edin, odağınızı kaybetmeyin’ tarzı cümleler kuruyor. Eğer bir seri yakalamışsak ve mola almışlarsa onu ‘Moladan seriyle dönmelerine izin vermeyelim, bir mola daha almaya zorlayalım, momentumu koruyalım’ derken buluyorsunuz. O, her zaman takımdakilerin odağını sabit tutmaya ve sakinleştirmeye çalışıyor. Bunu tecrübe etmek inanılmazdı.” diyor Ryan.

Geçtiğimiz yaz Ryan, böyle bir fırsatı hayal bile edemezdi. Profesyonel basketboldan ayrı geçen bir senenin ardından Ryan, kariyerine Avrupa ya da Avustralya’da başlama düşüncesine inanmaya başlamıştı.

2021 NBA Yaz Ligi’nden 1 hafta kadar önce Cavaliers, takımlarında oynayacak bir şutöre ihtiyaçları olduğunu söyleyerek Ryan’a bir şans verdi. 4 maçta sadece 68 dakika sahada kalan Ryan, 11.3 sayı ortalaması tutturdu ve 27 üçlük denemesinin 13’ünde isabeti buldu. Bu, Ryan için en baş döndürücü sezonun başlangıcı olacaktı. Nuggets ile antrenman kampı için imzaladı ancak normal sezon başlamadan serbest bırakıldı. Grand Rapids Gold formasıyla G League’de forma giydi, sonrasında ise 2022 ABD Milli Takımı için Dünya Kupası Elemeleri’ne katıldı. Takas dönemi bittikten sonra kadrosunda 5 boş yer bulunan Celtics, Sam Hauser’ı tam zamanlı bir NBA oyuncusu yaptı. Bu da onlara çift yönlü kontrat imzalama imkanı verdi. 28 Şubat’ta Ryan’ı kadrosuna katan Celtics, playoff yolculuğu öncesi ona büyük bir tecrübe yaşama imkanı veriyordu.

Ryan, hala şansına inanamıyor.

“5 senede 3 farklı kolej. Bir buçuk yıl boyunca basketboldan uzak kalmak ve sonrasında yüzük kazanmak mı? Bu resmen delilik. Bu durumun tamamen tersine kendimi hazırlamıştım. Kimsenin bilmediği liglerde oynamaya hazırdım. Bilmiyorum. Domino taşları bu sene öyle bir düştü ki… Bir Tanrı olduğunu hissettiriyor.” diyor Ryan.

Ryan, Celtics formasıyla sadece bir maça çıktı. Normal sezonun son maçında Celtics, Grizzlies’i 139-110 mağlup ederken Ryan, 5 şut denedi. Bunların hepsi üç sayılık atışlardı. İlk 4’ünü kaçırsa da 5.’sinde isabeti bulan Ryan, Boston bençinde büyük bir kutlamaya yol açtı. Takım arkadaşları, Ryan’ın o an NBA kariyerindeki ilk sayılarını bulduğunun farkındaydı.

Ryan, bu sayıların son sayıları olacağına inanmıyor. NBA çevresinde geçirdiği sürenin ardından katkı verebileceğine olan inancı tam. Bu fırsatın ne zaman geleceği ya da nereden geleceğini bilmese de şu anda inanılmaz bir playoff yolculuğunun tadını çıkarmakla meşgul. 1 yıldan az bir süre önce mezarlıkta çalışıyorken şu anda hayallerini yaşıyor.

“1 yıl öncesi ve şu an arasındaki fark bence en inanılmaz şey. Nasıl biterse bitsin bu yılı hayatımın en iyi yılı olarak hatırlayacağım.”

06 Haziran 2022, 13:18	#1
Çevrimdışı KoJiRo	Matt Ryan: Mezarlıktan NBA Finallerine Uzanan Virajlı Yol Matt Ryan: Mezarlıktan NBA Finallerine Uzanan Virajlı Yol Www.TrendForum.Net Eurohoops Çeviri, Boston Celtics bençinin neşeli isimlerinden Matt Ryan’ın hikayesini dilimize aktarıyor. by Jay King / Çeviri: Bilal Baran Yardımcı / [Sadece kayıtlı ve aktif kullanıcılar bağlantıları görebilir. ] Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır. Bu yazı 2 Haziran 2022 tarihinde The Athletic‘te yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir. Celtics Jayson Tatum’ın playoff’un ilk maçında attığı son saniye basketini kutlarken hiç umulmadık bir takım arkadaşı göze çarpıyordu. Yeşil-Beyaz giyinen Boston oyuncularının arasında Matt Ryan, siyah kapşonlusu ve pantolonuyla ayrışıyordu. Çift yönlü kontratla takıma dahil olan Ryan, playofflar’da bu sebepten dolayı oynayamasa da yaşanan deneyimin her anına şahit olma hakkına sahipti. Onun için Tatum’ın Nets‘e attığı son saniye basketi, bir doğum günü sürprizi olmuştu. 32 dişi ile gülen Ryan, Tatum’a sarıldı ve onu havaya kaldırıp yere indirdi. Sonrasında arkadaşları Tatum’a nasıl bu kadar çabuk ulaştığını sorduğunda Ryan, başlangıç pozisyonundan yararlandığını söyledi. Maçın son pozisyonunu baseline’ın sağ kenarından izleyen Ryan, Tatum’a ulaşmak için en direkt rotaya sahip isimdi. Ryan için orada, TD Garden’da, Celticsli takım arkadaşlarıyla bulunmak bile harikaydı. Takım, Ryan’ın 1 yıl önce çalıştığı mezarlıktan 200 mil uzakta oynuyordu maçlarını. 5 yıllık süreçte 3 farklı kolejde okuyan ve bu süreçte 7.9 sayı ortalaması tutturan Ryan, en garip şampiyonluk yüzüklerinden birine doğru yol alıyor. Kontrat durumu maçlarda oynamasına izin vermese de Ryan’ın dışarıdan gözüktüğü gibi Boston’daki en mutlu adam olmak için birçok sebebi var. Basketbol kariyerinin ilk yılı, onu mezarlıktan NBA Finalleri’ne taşıdı. “Kendi hikayem gibi bir hikaye duymadım.” diyor Ryan. “Aklım almıyor. Bunları yaşadığıma inanamıyorum ancak yaşadım.” Mezarlıkta çalışmanın en zor kısmı havanın soğukluydu. Ryan, St. Joseph’in mezarlığında çalışmaya başladığında hava buz gibiydi. İşe başladığı 2021 Mart ayında Ryan, sabah 7’de işte olmak için evinden 40 dakika önceden çıkmak zorundaydı. İlk birkaç haftasında mezarlıkta Noel’den biriken karları temizliyordu. “8 kat giyiniyordum.” diyor Ryan. Hava sıcakladıkça Ryan’ın görevleri de değişti. Çimenleri biçti. Yaprakları temizledi, belli bölgelere tohum ekti ve mezarların yanına taze topraklar götürdü. Ryan’ın patronu Frank Dietrich, 2 metre boyundaki yeni çalışanını kullanmanın yollarını buldu. “Boyu kesinlikle çok iyi geldi.” diyor Dietrich. “Bazen yerden çok yüksekte olan dallar oluyordu ve hemen Ryan’ı çağırıyorduk. Burada çalışan bazı insanlar kısa, gerçekten çok kısa.” Ryan, kolejden sonra masabaşı bir işi kovalayabilirdi. New York’ta bağlantıları ve Vanderbilt’ten ekonomi diploması vardı. O sadece profesyonel basketbol kariyeri hayalinden vazgeçmek istememişti. Yine de paraya ihtiyacı vardı. Dietrich, Ryan’a basketbolla ilgili herhangi bir fırsat çıktığında mesaiden gidebilmesi açısından özgürlük tanımıştı. Bazı geceler mezarlıktan ayrıldıktan sonra ekstra para kazanabilmek için DoorDash ve UberEats’te de çalıştı. Aynı zamanda halk düzeyinde bir basketbol takımının koçluğunu yaptı. “Üniversiteden yeni mezun olmuştum, hiçbir şeyim yoktu.” diyor Ryan. Pandemi yüzünden hayatın durması, Ryan’ın seçeneklerini de azaltmıştı. Birçok NBA takımıyla deneme çalışmasına çıkmayı düşünürken bu eşsiz durum, bütün hepsini sildi. NBA, Ryan gibi oyuncular için kendilerini gösterme fırsatı olan Yaz Ligi’ni de iptal etti. 2020 Mart ayında dünya durduğunda Ryan, Tennesse’de okulunu bitiriyordu. “Antrenman salonumuz kapatılmıştı. Ben ne mi yaptım? Walmart’a gittim. Pota satın aldım ve onu apartmanımın park yerine kurdum, orada 2 ay geçirdim.” diyor Ryan. Ryan her ne kadar profesyonel basketbolcu olmayı çok istese de yaşanan bu ulusal kriz, bu durumun hemen olmasını engellemişti. G Leage, ESPN’in Bay Lake’teki spor kompleksinde kısaltılmış bir sezon düzenledi ancak 15.4 sayı ortalaması tutturduğu son üniversite yılı, Ryan’ın davet edilmesini sağlayamamıştı. “Oraya girebilmem imkansızdı.” diyor Ryan. Böylece Ryan beklemeye başladı. Garip başlayan basketbol kariyeri, gelecek basketbol kariyeri hakkında da ipuçları verecekti. Onun için hiçbir şey kolay olmadı. Notre Dame’da umut verici bir ilk sene geçirdikten sonra 2. senesinde dakikaları kesildi. Oradaki koçu Mike Brey ile hala konuştuğunu söylese de Ryan, NBA’e girebilmek için olan şansını arttıracağını düşünerek Notre Dame’dan ayrılmaya karar verdi. Vanderbilt’te transfer kuralları gereği 1 yıl kenarda oturduktan sonra ikinci senesinde Aaron Nesmith’in yanında 8.1 sayı ortalaması tutturdu. O sezondan sonra okul, koç Bryce Drew’i kovdu. “Bir daha transfer olmam gerektiğini düşündüm. Bunu istemiyordum ancak önüme sunulan durum buydu. Ben de sonrasında Wisconsin yerine Chattanooga’yı seçtim.” diyor Ryan. Ryan, Chattanooga’daki tek senesinde sayı ortalamasını ikiye katladı. 33 maçta 88 üçlük isabeti buldu, bazı yetenek avcıları onun fiziği ve şutunu beğenmişti. Yine de NBA radarından çok uzaktaydı. Sam Vecenie’nin 2020 Draftının en potansiyelli 100 oyuncusu listesinde yer almadı. Ryan’ın kariyeri, yurtdışında başlayacak gibiydi. Tabii ki de pandeminin hedeflerine olan etkisini beklemiyordu. Ulaşmak istediği kariyer ertelenince Ryan, hazır olmak için kendi kendine çalışmaya devam etti. Dietrich, Ryan’ın her gün mezarlığa spor çantası ile geldiğini söylüyor. Bütün gün çalıştıktan sonra Ryan, yerel bir spor salonunda antrenman yapıyordu. Kendi söylediğine göre her gün 4 saat. “O zamanlar çok zordu. Ne zaman tekrar oynayacağımı bilmeden spor salonuna gitmek çok zordu.” diyor Ryan. Şut yeteneği, Ryan’ın kendisine olan inancını kaybetmesini engelliyordu. Bir şansı olduğunu düşünüyordu. Ekstra motivasyon olması için Brad Stevens’ın kenarda oturup onu izlediğini hayal ediyordu. Herhangi bir koç ya da menajerin değil, eninde sonunda patronu olacak kişinin. “Oydu. Son yılların en öne çıkan koçlarından biriydi. En etkileyici basketbol akıllarından birine sahipti. Büyürken de hep Celtics’in bir parçası olmayı istemiştim. New York’lu olsam da Celtics’te beni çeken bir şey vardı. O zamanlar Stevens, Celtics’in koçuydu, şimdi genel menajeri. Eğer her gün spor salonunda mücadele etmek için ekstra motivasyona ihtiyaç duyuyorsam Brad Stevens’ı da orada hayal ediyordum. Gittikçe geliştim çünkü çok çalıştım. Fırsat geldiğinde de bundan dolayı hazırdım.” diyor Ryan. Barclays Center’daki Celtics soyunma odasının yakınlarında Jason Terry, Ryan’a seslendi. “Matty Ice!” diye bağırdı Ryan’ın o sezonun başında G League’teki koçu Terry. Celtics, ilk turda Kevin Durant ve Brooklyn Nets’i süpürmüştü. Ryan, Terry’e sarılırken Celtics’in Doğu Konferansı’ndan çıkmak için 2 seri daha kazanması gerekiyordu. Yine de Terry, geleceği görebiliyordu. “Finallere gideceksiniz. Keyfini çıkar.” dedi Terry. Ryan’ın Celtics’in yolcuğundan minnettar olduğuna dair bir şüphe yok. Her maçtaki hareketlerinden belli. Takımın enerji verici isimlerinden biri olması kısa sürmüştü. Oynayamayacağını bile bile takım arkadaşlarına o coşkuyu yansıtmak istiyordu. Normal kıyafetlerle orada bulunsa bile maç öncesi şut antrenmanlarında Marcus Smart’ın şutlarına el gösteriyor, ona maçtaymış hissini yaşatıyordu. Maçtan önceki kadro tanıtımlarında Jaylen Brown’ın ismi okunduktan sonra karnına hafif bir şekilde vuruyor ve “Hadi!” diye bağırıyordu. Ryan, Celtics oyuncularının daha fazla alevlenmesi için her şeyi yapıyordu. “Aksi halde sadece orada durur, ısınma hareketleri yapar ve hiçbir etkim olmazdı. Ben de ‘Yardım edebilecek bir yol bulmalıyım’ dedim. Her gün çok sıkı çalışıyoruz. Maç saati geldiğinde orada -amigo grubu gibi demek istemiyorum ama- sahaya çıkan takım arkadaşlarımıza olabildiğince enerji ve pozitiflik aktarmaya çalışıyoruz.” diyor Ryan. Büyük anlardan sonra, Tatum’ın maç kazandıran basketi gibi, Ryan herkesten fazla coşkulu oluyor. Ufak şeylerden mutluluk da çıkarabiliyor: Uçak yolculuklarındaki UNO oyunları, takım arkadaşlarıyla akşam yemeği, lüks takım otellerinde geçirilen zamanlar… Playoff fikstürü Ryan’ın takım arkadaşlarının yorucu antrenmanları nasıl yaptığını görmesini engellese de Ryan; Tatum’ın, Brown’ın, Smart’ın ve Horford’ın sezon arasında neler yapacağını görmek için istekli. Aynı zamanda bu süreçte Ryan, hepsinin her gün nasıl tamamen işlerine odaklı olduğunu görme fırsatı da yakalıyor. “İşin mental tarafı yönünde bana en çok şey katan olay, maç tekrarlarını izlerken onların birbirlerine nasıl bağlı olduğunu görmek oldu. Maç içinde Al’ın konuşmaları da önemli yer tutuyor. Biz ya da rakip takım bir seri yapıyor diyelim, o her zaman ‘Arkadaşlar, mücadeleye devam edin, odağınızı kaybetmeyin’ tarzı cümleler kuruyor. Eğer bir seri yakalamışsak ve mola almışlarsa onu ‘Moladan seriyle dönmelerine izin vermeyelim, bir mola daha almaya zorlayalım, momentumu koruyalım’ derken buluyorsunuz. O, her zaman takımdakilerin odağını sabit tutmaya ve sakinleştirmeye çalışıyor. Bunu tecrübe etmek inanılmazdı.” diyor Ryan. Geçtiğimiz yaz Ryan, böyle bir fırsatı hayal bile edemezdi. Profesyonel basketboldan ayrı geçen bir senenin ardından Ryan, kariyerine Avrupa ya da Avustralya’da başlama düşüncesine inanmaya başlamıştı. 2021 NBA Yaz Ligi’nden 1 hafta kadar önce Cavaliers, takımlarında oynayacak bir şutöre ihtiyaçları olduğunu söyleyerek Ryan’a bir şans verdi. 4 maçta sadece 68 dakika sahada kalan Ryan, 11.3 sayı ortalaması tutturdu ve 27 üçlük denemesinin 13’ünde isabeti buldu. Bu, Ryan için en baş döndürücü sezonun başlangıcı olacaktı. Nuggets ile antrenman kampı için imzaladı ancak normal sezon başlamadan serbest bırakıldı. Grand Rapids Gold formasıyla G League’de forma giydi, sonrasında ise 2022 ABD Milli Takımı için Dünya Kupası Elemeleri’ne katıldı. Takas dönemi bittikten sonra kadrosunda 5 boş yer bulunan Celtics, Sam Hauser’ı tam zamanlı bir NBA oyuncusu yaptı. Bu da onlara çift yönlü kontrat imzalama imkanı verdi. 28 Şubat’ta Ryan’ı kadrosuna katan Celtics, playoff yolculuğu öncesi ona büyük bir tecrübe yaşama imkanı veriyordu. Ryan, hala şansına inanamıyor. “5 senede 3 farklı kolej. Bir buçuk yıl boyunca basketboldan uzak kalmak ve sonrasında yüzük kazanmak mı? Bu resmen delilik. Bu durumun tamamen tersine kendimi hazırlamıştım. Kimsenin bilmediği liglerde oynamaya hazırdım. Bilmiyorum. Domino taşları bu sene öyle bir düştü ki… Bir Tanrı olduğunu hissettiriyor.” diyor Ryan. Ryan, Celtics formasıyla sadece bir maça çıktı. Normal sezonun son maçında Celtics, Grizzlies’i 139-110 mağlup ederken Ryan, 5 şut denedi. Bunların hepsi üç sayılık atışlardı. İlk 4’ünü kaçırsa da 5.’sinde isabeti bulan Ryan, Boston bençinde büyük bir kutlamaya yol açtı. Takım arkadaşları, Ryan’ın o an NBA kariyerindeki ilk sayılarını bulduğunun farkındaydı. Ryan, bu sayıların son sayıları olacağına inanmıyor. NBA çevresinde geçirdiği sürenin ardından katkı verebileceğine olan inancı tam. Bu fırsatın ne zaman geleceği ya da nereden geleceğini bilmese de şu anda inanılmaz bir playoff yolculuğunun tadını çıkarmakla meşgul. 1 yıldan az bir süre önce mezarlıkta çalışıyorken şu anda hayallerini yaşıyor. “1 yıl öncesi ve şu an arasındaki fark bence en inanılmaz şey. Nasıl biterse bitsin bu yılı hayatımın en iyi yılı olarak hatırlayacağım.” __________________ İmzalardaki bağlantıları veya görselleri görüntülemek için gönderi sayınızın 10 veya daha fazla olması gerekir.

Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 konuk)