İçsel süreçler..
 

[Only registered and activated users can see links. Click Here To Register...]
Acı gitmiyor. Hatta büyüyor, bir bedene dönüşüyor. Bir canavar. Yiyip bitiriyor içimi. Ruhumu sömürüyor. Aldığım nefesten, yediğim yemekten utandırıyor beni.

Ama ben bilmem kimdi, demişti ya "Acı, geçistirilmez acıyla.." diye.

Bunu deniyorum. Bazen tuz basıyorum yaram
Hiçbirşey geçirmiyor.

Meğer ben daha önceki acılarımı acı sanarmışım. Şimdi öyle bir acı var ki içimde, bana diyor ki "Ben geldim, işte ete kemiğe bürünmüş gerçek bir acı."

Acı geçistirilmezmiş acıyla. Öğreniyorum.

"Benden daha büyüğü henüz yok diyor."
Korkuyorum bu kez daha büyüğü olur diye.

Anı yaşıyorum. Yarın için plan kuramadan.
Çünkü onca ölen insanın ne de çok planı vardı geleceğe dair.
Tüm hayalleri enkaz altında kaldı bedenleriyle birlikte..

Sevdiklerimiz öldüğü zaman meğer bizim de üzerimize gelirmiş o topraktan.
Yaşayan bir ölü beden olurmuşuz.
Ben bilmiyordum, tatmamıştım böylesini.

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

+
Bir düğüm oldu boğazımda gitmiyor.
Hani kalbinde 40 mum yanardı her gün birisi sönerdi.

Bende yanan mumlar her kayıp için ayrı.
İçim ritüel yapılan bir mabed gibi.
Devriliyor mumlar, içim yanıyor.
Ama sönmüyor hiçbiri. Yangın var içimde.

Ne diyor o güzel şair;
güneş bir heykelin üzerine düşüyor ağır ağır
oradan da nefes alırcasına ağaçların ve binaların
saat beş buçuk henüz ve yarım aydınlandı yüzüm
bir çukura düşmüş gibi yanağımın üzeri

aynı zaman diliminde farklı hayatlar sürüyoruz
bir fotoğrafın içinden kuşlar geçiyor
kımıldıyor deniz/ ağır bir şimendifer gibi
doğruluyoruz ikimiz/ neden saçlarımıza güneş artık değmiyor?

28 mart 2016
Kemal Değirmenci

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

Kesinlikle acı da sevinç de hakkını vererek yaşanmalı.

~

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

Haydi işin gücün rastgele deyip savsalar beni başlarından,
Ama sonra sana rast gelsem olmaz mıydı?

~

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

Annem bir keresinde demişti ki, bir şey için artık ben artık yapmıyorum, önemsemiyorum ya da ne bileyim bir şey hissetmiyorum deme. O öyle birdenbire olmaz. Bir yaradır bazen bazı durumlar insanda. Aniden yara kapandı bitti diyemezsin. O yara illa sızlar. İlla kanar arada. Arada açıp bandajı iyileşsin diye ilgileneceksin. Hava alacak. İlacı zamandır o yaranın.

Aniden, ben artık yapmıyorum etmiyorum vs deyince, sanki yaranın kabuğunu aniden koparmış gibi olursun. Kanatır seni. Kendini kanatma kızım. Yapma bunu kendine. Kimse değil, en çok sen ne yaparsan kendine yaparsın.

Ağlama da demiyorum. Ağla. Bırak aksın gitsin gözlerinden acı, tutma içinde. İçinde tutarsan esiri olursun o acının. Serbest bırakırsan sahibi.

Ne olursa olsun kendine, benden değerli kimse yok de. 3 kuruşluk insana da 5 kuruşluk değer verme. Kalan 2 kuruşa değil 1 kuruşa gene satar seni.

Hem bunlar tek senin başına gelen şeyler değil. Her insanın derdi var. Herkesin taşıması, sabrı farklı. Kimseye seninki de dert mi deme, karınca bir çakıl taşını taşımakta zorlanır da, belki bir köpek taşımakta zorlanmaz. Öyle düşün.+

~

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

Sözün özü, bu sözlerin hepsi annemin miydi arada iç sesim de bana bilmişlik taslayıp nasihat etmişti bilmiyorum ama.

Sabırla demleniyorum. Sinirlenmeyi bıraktım Üzülemeyecek kadar da dolu geçiyor her an.

Her şey, bir gün hak ettiğim gibi olacak biliyorum. Önce hak ettiğime inanmakla başladım işe. Ve herkes bilir ki inanmak başarmanın yarısıdır.

~

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

En acısı da hani olacakmış gibi olur da olmaz ya ama olmuş olma ihtimaline için inanır , gönlün inanır ve mutlu olursun ya.

Ama sonra nasıl da beter olmaz, nasıl da felfeci olmaz.. şaşırır kalırsın.

Bir yerden sonra şaşıramayacak kadar buruk bir kabulleniş oturur düğümlenmiş boğazına.

Bilmem hangi yazar demişti;
Veyahut bu cümleleri iç sesim mi fısıldamıştı bana bilmiyorum. Karmaşık.
"Hiç olmayacak gibi olmasını kabullenebilirdim belki ama olacakmış gibi olup olmayınca kırk yerinden bıçaklandı kalbim, kırıldı kolum kanadım."

~

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

Bazen ben bile şaşırıyorum bir şeyleri uygulamaya koyuşuma. Kendim, kendime darbe yapıyor. Bilmem kaçıncıdır bu. Ama bilirim ki yaşadığım sürece kalbim, aklımın yanında küçük kalacak. Aklım vuracak masaya elini. Yerle bir olacağım, sonra toparlanacağım. Bazen daha iyisini inşa etmek için o metruk binayı yıkmak gerekir.

~

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

Vaktinden sonra gelen şeyler şey gibi değil mi yani çiçek solar büker boynunu kendine doğru ,
Sonra birisi su verir ya ama açmaz geri.

İşte öyle.
Kalmadı artık esprisi sevme beni

~

Yanıt: İçimi delip öyle geçenler
 

Canıma can katacak olduğunu bilsem de, bazı insanların elinden bir bardak su bile içmem.
Asla da affedemem. Ben bile affedemem. Şurada göğsümde duruyor izi. Bazı sözler bıçak gibi saplanıp kalbime değin ulaştı.
16 senedir yaralamaya devam ediyor.
Belki de kendimi bildim bileli..

~

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Sana bakınca insanlar ne görüyordu bilmem. Ben bir ev görüyordum. Kendine yuva olamasa da bana olabilecek bir ev. Öyle bencil olmayan biriydin işte. Terzinin kendi söküğünü dikememesi gibi, kendi yaralarını saramazdın da benimkini sarardın.



~

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Birinin seni sevmesini beklemek, ince iplikle kalın kumaştaki yırtığı dikmeye çalışmak gibiydi. Ne yırtığı dikebiliyordun ne de yara almaktan kaçınabiliyordun.



~

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Umulan ile bulunan bir olmazmış, misafir olduğun her yerde ve kimsede geçerliymiş bu.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Beklenti öyle bir zehir ki panzehiri yok.
Beklentiler üzer diyen yalan söylemiş.
Beklentiler öldürür tam da bu yüzden.

~

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Hani güzel bir şey olur. Tam da elin telefona gider. Birine söylemek istersin. Bir zamanlar her şeyi konuşabildiğin birine.

Ve fark edersin ki, yapamazsın. İstesen de olmaz. Takıldığın engel gerçek uygulama engeli değil zihninde almış olduğum radikal karardır.

Kendinle çatışırsın.
Kendin kazanır. Ama aynı zamanda kendin de kaybedersin.

İşte tam da öyle bir mesele bendeki.

~

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Kimi Sabah uykusu gibi sever, kimi günün ilk kahvesi gibi.
Ama ben seni nefes gibi. Almasam olmaz.

~

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Hiçbir şey istediğim gibi gitmedi. Ben de istemediğim gibi giden şeyleri istediğim gibi hâle getirmeye, Sezen'in şarkısında dediği gibi, "Yetinmeyi bildim, bana verdiği kadarıyla hayatın."
Ama neden yetinmek zorunda kalan benim. Neden hep uman ama umulmadık acılara maruz kalan benim. Elbette sadece bana olmuyor ama bir kere de ben göremez miyim, hah işte istediğim gibi oldu deyip yaslayamayaz mıyım sırtımı düşme korkum olmadan.
Hep kendime yaslanıp hep dik durmaya çalışmaktan ve hüznümü sanki maskeli bir baloya katılmışcasına saklamaktan, içimin acısını bastıran sahte kahkalar atmaktan yoruldum.
Kendime hayat verememekten yoruldum. Aldığım her nefeste düşünmekten yoruldum. Unutmaktan da yoruldum. Unutamamaktan da. Ağlamaktan da yoruldum güldüğüm kadar.
Sınırlarda yaşadığım duygularımdan da bıktım kendimden de.

Ben aslında gerçek anlamda yoruldum ya. İnadım tuttu umudum yerine.

Mücadeleye devam...

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Sana kızamıyor, küsemiyorum. Trip bile atamıyorum. Tam olarak bana ne yapmışsın da ben böyleyim?

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

İnsan canını her yakanı kafasında karşılaştırıyor.En azından falanca böyle yapmamıştı falan deyip diğerini aklıyor.
Çok garip bir mahkeme bu, kazananı da kaybedeni de aynı; Ben.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

O üzüm tanelerinden birisi işini yaptı...

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Aşk, terliklerimle gelsem sana deyip sonra çıplak ayakla kaçmakmış..

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Kendime darıldım bir ara.
Aramızı kim bulacak?
Sen olsan yapardın aramızı.
Ama sana da darıldım.
Masada bekleye bekleye soğumuş kahve kadar dargınım.
Kahveyi öyle soğuk sevsem bile içemiyor olmama da ayrı dargınım.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Yorulmadım. Az bir şey gözümü dinlendirdim.
Artık uyandım, pes etmiyorum.

Güzel şeyler zaman alır ya alması gereken zamanı da aldı.
Öyleyse hak ettiklerimi alma zamanıdır...:kızbalon:

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Her gece olunca işte böyle kavuşuyoruz.:dstm:

Ben ve ay.. biraz da yıldızlar.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Motivasyonumun bu kadar dışsal oluşu beni üzüyor.
Elin oğlu beni sevdi diye kendimi bir b*k sanmak istemiyorum.
Aksine her zaman ne kadar değerli olduğumu bilmek ve insanların buna göre davranmadığı anlarda hiç düşünmeden kapıyı göstermek istiyorum.

Gerçi içsel motivasyonum hâlâ gelişme aşamasında olmasına rağmen sağlam tekme atarım ve bu fiziksel değil.:catt:

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Bazı günler oluyor ki, zihnimde hiç şarkı çalmıyor.
En sevdiğim şarkı bile.
Sonra başka bir gün geliyor en hareketli şarkılar çalıyor havai fişekler eşliğinde.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Yatağa yatınca gelen huzur ve enerji patlaması bile gelmiyorsa, gün içinde fazla tükenmişsindir.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Spoiler: Gün içinde çok gülen kadınların çoğu zaman kalbinin duvarları kan ağlar. Belli etmez.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Beni anlamamanın bir sebebi var: Anlaman gerekmiyor.:gns:

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

İçime ayna tuttuğum zaman anladığım tek şey ne hissettiğimi bilememem.

Önceden bilirdim buna göre davranırdım.
Bir gün bir yerde kalbim arıza verdi sanki bütün duygularım kilitlendi.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Birkaç kere tökezler devriliriz ama sonra öyle bir ayağa kalkarız ki sanki o az önce düşen biz değilmişiz gibi.

Bize de yakışan odur.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Arada bir ruhunu nadasa bırakmak zaman kaybı değil, yenilenmedir.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Oturup bir fincan kahve içmediğin insana 40 yıllık hatır varmış gibi yokluğuna sadık olacak kadar bağlılık hissetmek eksiltir insanı.
Yapma bunu.

Yanıt: İçimden içimdekiler..
 

Çoğu erkeğe karşı yüzeysel olmayan bir nefretim var. Bana bir şey yaptılar diye değil. Tam olarak onların hak gördüğü şeyleri sıklıkla acizlik olarak görmemden dolayı olabilir.