Aydık

Aydık

Benim için gün gece olunca başlar. Kahvemi hazırlarken de yastığın altından çıkardığım zihnim yerine geldi. Günü otomatik robot gibi yaşayan ben, iç sesime kulak verdim. Olduğu gibi de yazacağım hepsini.

Bu yaşa ve daha düne kadar ben ilişki dinamikleri konusunda din,dil, ırk,boy, kilo, ne bileyim siyasi düşünce, tuttuğu takım.. Ne varsa önemsiz dedim. Ya da aldığı eğitim. Yaptığı iş..
Dedim ki adam arıyla namusuyla kazansın gitsin limon satsın getirsin.

Ama her zaman romantik pembe gözlükle bakmak olmazmış.
Ya da sapyoseksüel olmak da yetmezmiş.
Atalarımız boşuna davul bile dengi dengine demiş.

Sen dengine gönül vermezsen günü gelir, kendine denk görür saygısızlık eder sana. Hiç kendine bakmadan.. Kör köre cırt demiş durumları.

Ben aydım.
Gerçekten herkes dengine yakışır. Öyle tek tek açmak istemiyorum altında yatan sebepler konusunda.

Aklım gayet başında çünkü hayatımda biri yok. Ve sanırım istemiyorum. Bu aymışlıkla bazı şeyler yapmaya başladım.
Arada fire vermiyor değilim. Beşer şaşar neticede.

Yosunduk bir kayanın altında özgürleşiyoruz.. (alıntı.)