Gece 03:17

Çevrimiçi

Ahmet, küçük bir Anadolu kasabasında yalnız yaşayan bir tarih öğretmeniydi. Emekli olduktan sonra şehirden uzaklaşmak istemiş, sessizliğin ve doğanın içinde huzur bulacağını düşünmüştü. Kasabanın girişinde eski bir taş ev bulmuş, yıllar önce terk edilmiş olan bu evi kendi elleriyle onarmıştı.

Ancak son günlerde gece saat tam 03:17'de uyanıyordu. Her gece aynı dakikada. İlk başta yaşlandığı için böyle olduğunu düşündü. Fakat bir gece, uyanır uyanmaz evin salonundan gelen ayak seslerini duydu. Evde yalnız olduğunu biliyordu. El fenerini alıp merdivenlerden aşağı indi. Salonun kapısı aralıktı.

İçeri girdiğinde, eski bir radyonun cızırtılı sesini duydu. Oysa o radyo yıllardır bozuktu. Ses giderek netleşti:
“Kaç... burası sana ait değil...”

Ahmet donakalmıştı. Radyonun fişi bile takılı değildi. Tam o anda, duvardaki ayna kendi kendine çatladı. Aynadan dökülen kırıkların arasında, bulanık bir yüz belirdi: solgun tenli, siyah gözlü bir kadın. Fısıltıyla tekrar etti:

“03:17... geri döndüm...”

Ahmet o geceden sonra bir daha görülmedi. Sadece sabaha karşı komşuları evin içinden gelen çığlıkları duydu ama kimse içeri girmeye cesaret edemedi...

__________________



İmzalardaki bağlantıları veya görselleri görüntülemek için gönderi sayınızın 10 veya daha fazla olması gerekir.

 

Çevrimiçi

Ürkütücü

__________________

 

Çevrimiçi

Ben korkarım böyle hikayelerden.

__________________
Şimdi iyi niyetlerimi bir bir yargılayıp asıyorum.
...