Hz. Muhammed'in Beden Dili

Çevrimdışı

Hz. Muhammed'in Beden Dili.

Yürüyüşü:
Hz. Peygamber yürürken âciz ve tembeller gibi yürümez gayet emin adımlarla yürürdü. Ardından gelen hiç kimse ona kolay kolay yetişemezdi. Hafif öne eğik gibi yürür, arkasından seslenildiğinde boynunu çevirmez tüm vücuduyla dönerdi. Yürürken ayaklarını kaldırır yere sürümezdi.
Oturuşu:
Hz. Peygamber’in alışkın olduğu oturuş tarzı daha çok dizlerinin üzerinde oturma şeklidir.
Şüphesiz Hz Peygamber’in bunun dışında da oturuş şekilleri vardır. Bunlardan biri de bağdaş kurarak oturmasıdır.
Hz. Peygamber bir meclise girdiğinde özel bir şekilde bir yere oturmaz , insanların arasına girer onlar gibi otururdu.
Konuşması
Hz. Muhammed (SAV) konuşacağı kelimeleri seçer insanlara en güzel ve en hoş lafızlarla hitap ederdi. Onlara eza verecek ağır sözler söylemekten kaçınırdı. Kaba, yaralayıcı üsluptan uzak durudu.
Hak etmeyen değersiz kişilere övücü dözler söylemez yine hak etmeyen değerli kimselere de çirkin sözler sarfetmezdi.
Hz. Muhammed (SAV) sözü bazen daha iyi anlaşılsın diye üç defa tekrarladığı olurdu.

O sertlikle tatlılığı ve güzelce anlatma ile söz sayısının azlığını bir arada toplamıştı.
Hz Peygamber, konuşma ve iletişim esnasında ellerini mükemmel kullanmıştır..
O’nun iletişim ve etkileşim amacıyla ellerini ve parmaklarını sıklıkla kullandığına dair kaynaklarda pek çok rivayet bulunmaktadır. Vücut diliyle sözlerine bir zenginlik ve güç katmıştır.

Hz. Peygamber kimi zaman muhatabının ellerini tutmuş, kimi zaman kendi sakalını tutmuş, kimi zaman da elini birinin yüzüne koyarak kafasını başka yöne çevirmiştir.
HZ. Muhammed (SAV) genelikle güleç yüzlü idi; O en sıkıntı zamanlarda dahi üzüntüsünü belli etmemeye çalışır, etrafına karamsar bir tablo çizmekten onları üzmekten kaçınırdı. Özellikle sevdiği kimseleri gördüğünde tebessümü bir kat daha artırırdı.
Hadis kaynaklarında Hz. Muhammed (SAV)’ın gülümsemesiyle ilgili olarak pek çok örnek bulunmaktadır.




Kaynak: Sabah:Mustafa Karataş “Hz. Peygamberin Beden Dili” kitabından derleme.