Karalama Sayfası

Çevrimdışı

Günün birinde zengin bir adam, kendisinden yardım isteyen fakir yoksul birine içi çöp dolu bir sepet verdi.
Fakir adam sepeti aldı, gülümseyerek gitti.
Çöpü bir yerde boşalttı, yerine rengarenk çiçekler doldurdu. Zengin adama geri götürdü.
Zengin adam şaşkınlıkla fakire baktı:
"İçini çöp doldurup verdiğim sepeti, çiçek doldurarak geri getirdin. Nedenini söyler misin?" diye sordu.
Fakir yine gülümseyerek cevap verdi:

"Herkes kalbindekini hediye eder!"

Suyu Yıkayan Bilge

__________________

 

Çevrimdışı

Evet, şu sıralar yeterince içime kapandım. Arkadaş ortamında yeterince muhabbetlere dahil olamıyorum. Bunu fark ediyorum.. "Bir şeyin mi var?" - "Ne düşünüyorsun?" denildiğinde kestirme cevaplarla hemen sorularını çarptırıyorum. Uzun uzadıya anlatırım aslında; ama anlatmak da istemiyorum.. İçimde yaşıyorum hayatımı, düşüncelerimi, varlığımı, her şeyimi.. Şu sıralar böyle, geçer mi, bilmiyorum.. Sürekli tebessüm eden, insanlara en ufak derdinde yanında olan insanlar da bazen kapanabiliyor işte böyle.. Geçer mi? İnş.. Güzel günlerin gelmesini her daim diliyorum kalben dualarla.. Etki eden nedenler, gerekçelerim var mı? Fazlasıyla.. Belki bir gün, bu mesajımı okuduğumda bile, nasıl bir halet-i ruhiyem varmış da bunları yazmışım diyebileceğim... Belki de Küçük Prens'in dediği gibi; "Biliyor musun, insan çok üzgün olunca günbatımlarını seyretmeyi sever..."

__________________
bir bulut olsam, yüklenip yağsam,
dökülsem damla damla toprağıma.
bir deli nehir, bir âsi rüzgâr,
olup kavuşsam sıradağlarıma..