Bir dizi iz..

Çevrimdışı

Antidepresana rağmen bu denli düşük ruh hali de nedir?

Neyim var benim ya. Kâh çok gülüyorum ve güldürüyorum. Kâh öyle bir içime dönüyor ve üzgün oluyorum ki ne çevrem buna anlam verebiliyor ne de kendim.

Ne istiyorum ben ya? Harbiden geri gelmeyecek zamanlar içindeyim.
Sonra okul bitecek ve bugünleri arayacağım biliyorum.

Ee daha ne?
Geçici kişiler/durumlar/ beni bu denli düşürmemeli.

Sen bu değilsin, olmamalısın.

Çitmişim alisini velisini.
Aşk yoksa, başka şeyler var.
Olmazsa ölmezsin.

Tepetaklak'la gönderildi, hayatım gibi..

 

Çevrimdışı

Dün gibi dizisinde de rastgeldiğim şu kavramlar üzerine konuşmak istiyorum bu sabah.

Love bombing > Gas lighting> ghosting

Artık aşklar bunların üzerine kurulu.
İlk evrede aşırı ilgi, hediyeler, iltifatlar.. sanki yeryüzünde sadece o sevilmeye layıkmış gibi tavırlar oluyor. Karşımızdaki eriyor ve düşüyor tabi ki.

İkinci evrede, ona hissettirmeden statüsüne laf etmek var. Mesela ya hayatım acaba sen senin eğitimi lisansa mı tamamlasan.
Ya da, saç ektirsen daha mı iyi olursun acaba falan.

Ve son aşama. Burada bir anda iletişimi kesersin. Ortadan kaybolursun.
Buna bazen engel atmak da eşlik edebilir.
Ama sıklıkla erişilebilir olursun ama nedensiz şekilde iletişimi kesmiş olursun.


E bunlar bana hep yapılmış.
Ben de yapmışım.

Demek ki kimseye laf etmeye yüzüm yok.

Y kuşağından biri olarak Z kuşağı gibi aşk yaşamışım.

Bu farkındalık beni bir miktar üzdü.

Ama biz insanlar bonibon şekerleri gibiyiz.

Sıcak su geldiği gibi hepimiz rengimizi veririz dünyaya.
Orada karışır işte renkler. Gökkuşağı oluşur.

Renkler birbirine girerken dur bakalım bu benim rengim diyemezsin.
Onun rengiyle de şekil alırsın.


Birbirini çok seven kişilerin hayatlarına denk gelince ulan insanlar nasıl seviyor seviliyor dersin evet.

Ama bunlar şişirilmiş ilişkilerdir.
Bir şey göze sokulmaya çalışılıyorsa, mutlaka eksik yanları bastırılmaya çalışılıyor demektir.

Bir influencerın eşinden şiddet görüp kocamı seviyorum temalı foto paylaşması bir örnek. Sonra vefat etmişti kendisi.

Göstermelik sevilmektense, hiç sevilmeyeyim daha iyi.

Bir gün zaten mantık evliliği yapacağımı düşünüyorum. O meşhur turuncu kalbimi alır sever beni.
Yapacak bir şey yok.

Sevdiğini alamıyorsan, aldığını seveceksin..

#777

 

Çevrimdışı

Sosyal medyadan uzak durmak kalemime yaradı. Habire yazmak istiyorum.

Kafayı yemek üzereyim. Yoksunluk krizini bu şekilde mi yaşıyorum acaba.
Bir şeyim de normal olsa ya.

#777

 

Çevrimdışı

Ben bu kafayı 1-2 saat uyuyarak kapatıyorum.

Zira ulaşılmaz değil uğraşılmazsınız, yoruldum.

İnsanlar çok yordu beni bu aralar çok.
İnsan zehirlenmesi yaşıyorum.

Enough diyorum. :/

#777

 

Çevrimdışı

Baktım bende fitnessa gitmek için hal yok.
Aşağı kata indim 40 dakika zumba yaptım.

Bir şeyi yapamayınca, yerine başka bir şey koymak çok iyi hissettirdi.

#777

 

Çevrimdışı

Abi ne kadar uymaca akıllıyız. JAAS seansında kız şu an ağlamak isteyen biri var dedi. Birisi hemen iç çekti hemen ben dedi.
Şu an ölmek isteyen birisi var deseler intihar mı edecektiniz?

Seansta bir tane erko vardı. Gerisi kız. Çoğu da küçük. Ya da acaba ben miyim büyük?

Herkesin derdi olabilecek şeyleri bize blokaj diye yutturdu mu şimdi yani?

Gerçek bir jaas seansı idiyse,ben inanmıyorum diye bir halta yaramayacak.

Yok, uydurmasyon ise bu kez de boşa giden zaman falan fistan.

Diyet bozulmuştu, o yenen tost mide bulantısı sonrası çıktı içimden.

Şimdi yarın sabah uyanmak ve sunum yapmak durumunda olmak var.

Sorumsuz insanlarla uğraşmak var.
Plan hazırlamak var iki ders arasında.

Neyse ki sadece bir tane bu hafta.



#777

 

Çevrimdışı

Hayat işte, çıkarı varken gülen bir yüzle selam veren insan şimdi domuz gibi bir ifadeyle selam vermeden geçti.

Hiç umrumda değil. Ben onun ne mal olduğunu biliyordum beraber o işin içine girmeden önce. Yine de duyduklarıma göre hareket etmek istemedim. Bir şans verdim. Ama şaşırtmadı. Tam da söylendiği gibi biri çıktı. Ne eksik ne fazla.

Bir söz var derler ya; "Eskiden insanlar sevilir, eşyalar kullanılırdı. Şimdi eşyalar sevilir, insanlar kullanılır oldu."

İşte o hesap.

Ama sen benim emeğimi kullanmadın aslında. Sen, senin hakkında iyi düşünme şansı vermiş birinin seninle arkadaş olma ihtimalinden oldun.



#777

 

Çevrimdışı

Ağzından çıkanı kulağının duyması büyük bir yetenek.

Dün detoks çayı hakkında konuşuyoruz ben böyle ürünlere inanmıyorum falan dedi.

Spora da inanmıyorum. Boğazını tutmadıktan sonra boş diye de ekledi.


Kanka, 1,5 aydan fazladır spor yapıyorum, diyet de hayatımda gözünün önünde kilo verdim ve fit olmaya başladım. İnanman için yok mu olmam lazım.

Diyetle 15 kilo verdim diyor ama hala vermesi gereken kilo var. Benim en kilolu halim gibi bu kız.

Ya abi bu ne özgüven anlamıyorum. Benim şu an kendimi o zaman Adriana Lima falan sanmam lazım sendeki özgüven bende olsa..
Hayat sana güzel valla..


Neyse bugün sürüne sürüne sınıf yönetimi dersine gidicez arkadaşla. Kırtasiyeden strafor topu almam lazım esasinda ondan da okula gideceğim.

Quid ad aeternum?

 

Çevrimdışı

Oda arkadaşlarıyla vakit geçirmenin fazlası da zarar..

Zehirlenme yaşıyorum..

Alarmla uyanamadim bugün program değiştiriyorum laf geldi.

Abi anlamiyorsunuz ki uyanamadim ondan değişiyorum dedim.

Ya her şeye fikri olan insanlar var ya bilip bilmeden beni deli ediyor..


O bu değil bugün devrim niteliğinde kararlar aldım ve uyguladım.

Kod adı Ebubekir Sıddık olan kişiye her yerden engel bastım.
Ve hayatımda ne kadar toksik aptal insan varsa engel bastım.

Böyle bunun gibi güzel şeyler. Bağ kesmenin etkisiyle iyi hissediyorum.


Ebubekir Efendi'nin halay çektiği videoyu görünce o mutlu sen niye olmayasin dedim


Tam olarak beni tetikleyen şey buydu.

Bundan sonra onu özlüyorum vs dersem kafama tükürsünler..


Neyse geceler iyi. Sabah staj var.



Quid ad aeternum?

 

Çevrimdışı

Yaz saatinde olmamız ne kötü. Uyandığımda ezan okunuyordu.
İnsanın morali bozuluyor ya.

Kış saatinde olsak bu sorun olmayacaktı mesela..


Quid ad aeternum?