Bir dizi iz..

Çevrimdışı

 

Çevrimdışı

Depremden sonra bana iyi misin diye yazanlar oldu.
Normal zamanda kalbimi enkaz yerine çevirenler, bir enkazın altında kalıp ölmemden korktu.

Kimseyi itmedim kendimden, iyiyim dedim.

Ama kimse eski samimiyetimi göremedi.


Hele biri var ki şöyle dedi; "Hemen çek kılıçları."

Savaş boyalarını yüzüme sürdüren sendin.

Kılıcı kuşanmama neden olan da sen.

Şimdi sana kılıç çekmemden doğalı neydi ki?

 

Çevrimdışı

Fark ettiniz mi Pandemi olduğundaki Mart ayı bitmek bilmemişti.
Şimdi aynısı Şubat ayı için geçerli.

 

Çevrimdışı

Kötü rüyalar görüyorum kısmından itibaren evde taklit yapıyoruz..

 

Çevrimdışı

Deprem olalı 1 ay oldu. Tam da 4.17'de başladı kabus.
Anlat anlat bitiremiyorum. Sanki her anlatışımda yeni bir şey ekleniyor zihnime.

Üstelik bugün yataklarımıza gitmeden yine depremden konuştuk.

Ve yine deprem oldu. Sallandık çünkü olduğum ilçede oldu.
Yerden ses gelmesi.. yine o kâbus.

En kötü günleri geride bırakıyoruz evet ama, ben ne o anları unutabiliyorum ne de kaybettiğimiz yakınlarımızı.

Ayşe Mehmet Polat sitesi midir nedir, onlara mezar oldu. Oysa orayı almak için hepsi çalıştı.

Biz deprem olunca onlar hala uyuyor sandık.
Evleri dayanıklı onların, uyanınca ararlar dedik.

Sonra amcam gruba bir resim attı.
Halamların binası yerle bir ...
"Abi, ablam gitti.. evi çökmüş. "
demişti ses kaydında. Onun ağlarken ki ses tonu..

Sonrasında bir anda hepimiz ağladık.
Babamın direksiyona başını koyup sessiz sessiz ağlaması.. arada iç çekişleri..
Bu olunca ben metanetimi tamamen kaybettim. Çok ağladım.

 

Çevrimdışı

Dolares kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı

Deprem olalı 1 ay oldu. Tam da 4.17'de başladı kabus. Anlat anlat bitiremiyorum. Sanki her anlatışımda yeni bir şey ekleniyor zihnime. Üstelik bugün yataklarımıza gitmeden yine depremden konuştuk. Ve yine deprem oldu. Sallandık çünkü olduğum ilçede oldu. Yerden ses gelmesi.. yine o kâbus. En kötü günleri geride bırakıyoruz evet ama, ben ne o anları unutabiliyorum ne de kaybettiğimiz yakınlarımızı. Ayşe Mehmet Polat sitesi midir nedir, onlara mezar oldu. Oysa orayı almak için hepsi çalıştı. Biz deprem olunca onlar hala uyuyor sandık. Evleri dayanıklı onların, uyanınca ararlar dedik. Sonra amcam gruba bir resim attı. Halamların binası yerle bir ... "Abi, ablam gitti.. evi çökmüş. " demişti ses kaydında. Onun ağlarken ki ses tonu.. Sonrasında bir anda hepimiz ağladık. Babamın direksiyona başını koyup sessiz sessiz ağlaması.. arada iç çekişleri.. Bu olunca ben metanetimi tamamen kaybettim. Çok ağladım.

-Tapatalk bir çeşit hata verdiği için bir anda yazdıklarımı görmemeye başladım.
O yüzden buradan devam ediyorum.-


Ama sonra hepimiz sustuk. Babam daha kötü olursa kalp krizi geçirirdi yine çünkü.

Yuttuk acımızı...
Küçük umutlarımız vardı belki hayattalar diye.
Belki bir yere sığındılar evde diye.


Oysa, halam ve eşi muhtemelen uyandı ama deprem büyük olunca sadece birbirlerine sarıldılar.
Öyle de öldüler.

Ve o masum melek, uyuduğu sırada öldü.

Erkek kuzenim, yine uyuduğu sırada.
Ama kız olan ders çalışıyormuş o sırada.
Hayatta kalan kardeşi diyor ki köfte yapıp yemişler.
Köfte çok severlerdi.

Ona kpss çalışacağını söylemiş.
O saate kadar evet, çalışıyormuş.
Deprem olmaya başlayınca koridora yönelmiş halamlara gitmek için.

Ama çok şiddetle yıkım olunca altında kalmış.

Teşhis edilmesi zor hale gelmiş..

 

Çevrimdışı

Dolares kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı

-Tapatalk bir çeşit hata verdiği için bir anda yazdıklarımı görmemeye başladım. O yüzden buradan devam ediyorum.- Ama sonra hepimiz sustuk. Babam daha kötü olursa kalp krizi geçirirdi yine çünkü. Yuttuk acımızı... Küçük umutlarımız vardı belki hayattalar diye. Belki bir yere sığındılar evde diye. Oysa, halam ve eşi muhtemelen uyandı ama deprem büyük olunca sadece birbirlerine sarıldılar. Öyle de öldüler. Ve o masum melek, uyuduğu sırada öldü. Erkek kuzenim, yine uyuduğu sırada. Ama kız olan ders çalışıyormuş o sırada. Hayatta kalan kardeşi diyor ki köfte yapıp yemişler. Köfte çok severlerdi. Ona kpss çalışacağını söylemiş. O saate kadar evet, çalışıyormuş. Deprem olmaya başlayınca koridora yönelmiş halamlara gitmek için. Ama çok şiddetle yıkım olunca altında kalmış. Teşhis edilmesi zor hale gelmiş..

Onu diğer halam 1 hafta evvel aldıkları kıyafetten teşhis edebilmiş!


Ağlayabilmeyi dilerdim. Ama yapamıyorum.

Küçükken paranormal şeylerden korkardım.
Şimdi depremden aynı şekilde ölesiye korkuyorum.

Kilitleniyorum olunca.
Sadece deprem oluyor diyebiliyorum. Sonra felç iniyor sanki bedenime.

Depremler ömrümden bir 10 yılı en az aldı götürdü..

 

Çevrimdışı

Ben bu gece beni neden sevmedin onu öğrendim.

Ölmek ile eşdeğerdi bu.

 

Çevrimdışı

Aynı cehennemin ateşi, sönüp sönüp beni tekrar yakıyor. Daha kaç kez yanacağım ama zaten yanacak yerim kalmadı ki!

 

Çevrimdışı

Sıradaki kadehi, "hamam böceği gibi hayatta kalışıma" kaldıracağım.

Geri kalan her şey önemsiz.