Büyüyene mektup

Büyüyene mektup

“Büyüyene Mektup”
Yazan: Küçük Chiron

Merhaba,
ben senin küçüklüğünüm.
hani saçlarını kendi kesmiş halin var ya, işte o.
kimsenin seni sevmediğini sandığın zamanlardan kalmayım.
Görüyorum ki şimdi de aynı şeyi düşünüyorsun.

Neden bu kadar gülüyorsun?
Bu kadar çok gülerek baş edemediğin ne varsa
Geçirmeye çalıştığını biliyorum.
Düşünce bile aradan gülerdin sen.
Şimdi çok daha gülüyorsun.
Mutsuz musun gerçekten?


Eskisi kadar konuşmuyorsun artık.
ben eskiden çok konuşurdum.
oyuncaklarla, duvarla, hatta gökyüzüyle bile.
Kedilerin hâlini hatırını sormadan geçmezdim sokaktan.
Sessiz misin gerçekten?

bir gün ağlarken “geçer” demiştin ya kendi kendine,
ben sana inanmıştım.
ama sen geçmeden büyümüş gibisin.

şimdi seni izliyorum.
hep uzaklara bakıyorsun.
hiç kimseyi beklemiyormuşsun gibi duruyorsun.
ama ben biliyorum.
sen birini bekliyorsun.
belki de kendini.

sana küs değilim.
ama üzgünüm.
çünkü sen beni unuttun.


ben hâlâ o parkta oturuyorum,
salıncağa binsin diye biri gelsin diye bekliyorum.
ama salıncak boş.
senin için gibi.

iyi bak kendine, olur mu?
ben hâlâ seni seviyorum.
unutmadım.
unutmak çocuklara göre değildir zaten.

— küçük sen

__________________

-Canın sıkılırsa ne yaparsın?
+Gülerim.
-Üzülünce ne yaparsın?
+Gülerim.
-Mutlu olunca peki?
+Ben hep gülerim. : )

İmzalardaki bağlantıları veya görselleri görüntülemek için gönderi sayınızın 10 veya daha fazla olması gerekir.